Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

Στα κλαδιά του κούρνιασε ο χειμώνας. Στις ρίζες του κρυφογελά η άνοιξη. (Εύγερος, Κεφαλονιά)


 

Κι ο βράχος πάντα εκεί. Στην ίδια θέση να διαβάζει -σχεδόν- τη σκέψη και την ψυχή σου ...Να μαντεύει τους φόβους και να τους παίρννει πάνω του. Έτσι είν' οι βράχοι στην Ελλάδα... Σημεία ανάσας κι αναφοράς ... Κι ο βράχος τούτος, πρόκληση για ταξίδεμα, με όχημα τα μάτια, πέρα, μακριά στη Δύση...(Εύγερος, Κεφαλονιά)


 

"Να τον αγαπάς τον εαυτό σου... Και όταν τον αγαπήσεις πραγματικά θα μάθεις να απαιτείς κοντά σου μόνο ανθρώπους που θα θρέφουν την ψυχή σου. Τίποτα λιγότερο από αυτό." (Γιάννης Ρίτσος)... (Θύμησες καλοκαιρινές, σχεδία στου χειμώνα το πέρασμα ... Πλατύς γιαλός, Κεφαλονιά)




 

-Κυκλαδινό κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα, πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσχο και σαλεύεις; -Μέσα στο βράχο σύναξα το γαίμα στάλα στάλα, μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα. (Γιάννης Ρίτσος)




Χοιραύτι (Arisarum vulgare της οικογένειας Araceae). Φυτό πολυετές και ενδημικό των χωρών της Μεσογείου, που παγιδεύει έντομα μέσα του προκειμένου να πολλαπλασιαστεί. Εδώ, ανάμεσα σε πρώιμα ανθισμένα αγριολούλουδα. (Κεφαλονιά, 29-12-2020)


 

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2020

Ο δρόµος προς την αγάπη είναι νυχτερινός, πηγαίνει ψηλά και φτάνει εκεί όπου το µπλε του κοβαλτίου και ακόµη και το κίτρινο -του καδµίου- δεν είναι πια τα χρώµατα µε τα οποία βάφω τις ζωγραφιές µου.( Νίκος Εγγονόπουλος)



Το μόνο αληθινό νόμισμα είναι ο Χρόνος ... Και οι Αναμνήσεις η ακριβότερη περιουσία μας!!! Στον απολογισμό μιας ακόμη μέρας ... ( Κεφαλονιά)


 

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

Κυκλικός ο χρόνος, ίπταται συμπυκνωμένος στη μετέωρη συγκέντρωση και στην αμίληκτη σιωπή ... Ένα πέταγμα περήφανο ... χορευτικό ... μαγικό ... Το πέταγμα του γερακιού. (Γερακίνα Buteo buteo, αναγνώριση Christos Maroulis - Βιοποικιλότητα της Κεφαλονιάς) (24-12-2020)

Η σύζευξη των δύο γιγάντων! Η σύνοδος Δία - Κρόνου, όπως φαινόταν λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα στις 22-12-2020, δυτικά της Κεφαλονιάς. Μεγαλύτερος ο Δίας και κοντινότερα στη Γη. Πίσω του διακρίνεται ο Κρόνος, λίγο μακρύτερα από εμάς και μικρότερος σε μέγεθος από τον Δία. Η σύνοδος αυτή γίνεται κάθε 20 χρόνια. Όμως, τόσο κοντά στη Γη είχε να συμβεί από το 1623.




 

WATCH: Astronaut Spacewalk Earth Views from NASA FEED #EarthfromSpace

"Μην ψάχνεις άδικα και χάνεις τον καιρό σου. Είσαι, πάντα, αυτό που νιώθεις. Κι αν θέλεις να 'σαι όμορφος, αγάπησε πρώτα και νιώσε την ομορφιά." (Αλκυόνη Παπαδάκη)


 

"Ευτυχώς που ξέχασε η αυγή όλα τα χρώματά της στην ψυχή μου. Έτσι δε φοβάμαι πια όταν σκοτεινιάζει." (Αλκυόνη Παπαδάκη, Το Τετράδιο της Αλκυόνης) (Κεφαλονιά)


 

Το ΣΚΑΘΑΡΙ copris sp. και ο περίεργος ... ήχος του!

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

" Επειδή ο χρόνος είναι μια πατρίδα στην οποία επιστρέφω ..."

 

...

επειδή το φθινόπωρο γίνεται άλλη εποχή
όποτε θέλω
επειδή τα φύλλα δεν πέφτουν πια από τα δέντρα
τα βήματά μου ανήκουν περισσότερο στον δρόμο
παρά σε μένα
και στο σκοτάδι που εξημερώνει όπως μπορεί
το τρωτό ζώο
μέσα μου

 (Λίνα Φυτιλή "ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ")

https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/13181-fthinoporina-poihmata


Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2020

Ένα ανεπαίσθητο, σχεδόν αθόρυβο, πέταγμα στα κλαδιά της δαμασκηνιάς μου ... "Κούρνιασε το φθινόπωρο στην άδεια της ψυχής μου κώχη κι επύργωσε στα στήθια μου."...(Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος) (22-11-2020, Κεφαλονιά)


 Φθινοπωρινό


Κούρνιασε το φθινόπωρο στην άδεια της ψυχής μου κώχη
κι επύργωσε στα στήθια μου.
Σύννεφο έγινε η ματιά, το δάκρυ πρωτοβρόχι
  
κι ο στεναγμός συνήθεια μου.

Είναι που είσαι μακρυά. ΄Εξω φυσά κι ως λείπεις
τ' αγέρι τη γυμνή ψυχή κεντρώνει.
Τώρα τα βράδυα καρτερώ τη συντροφιά της λύπης
καθώς μονάχα η μνήμη σ' ανταμώνει....


Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020

Αν η Ζωή είναι Ποίηση και "η ποίηση είναι αποτύπωμα", στο φευγιό της μέρας ο Ήλιος έγραψε τον πιο δυνατό στίχο της στο ουράνιο στερέωμα ...(Πρώτη δημοσίευση 29-12-2018)


"Αγαπάω αυτόν που ονειρεύεται το ανέφικτο." (Γκαίτε)... Κι όταν το ανέφικτο είναι η Πατρίδα, η αγάπη γίνεται διπλή... (Κεφαλονιά)


 

Βούρκωσε ο ουρανός. Το γκρίζο... χρώμα επήρε και ξεδιπλώνει -ροδοπέταλα- τις αναμνήσεις μας.


 

"Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι... Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό. Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα." Ορέστης Αλεξάκης


 Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι

Είναι που πίσω απ’ τη σιωπή σου ταξιδεύουν
τα καραβάνια
των λησμονημένων

Είναι που μες στα μάτια σου σαλεύουν
σκιές νεκρών
μορφές αγαπημένων

Είναι που μοιάζεις με ταξίδι στο αχανές
Είναι που δρόμους άλλους φανερώνεις

Είναι που κλείνεις τις
καταπακτές
και στο καινούριο θαύμα ξημερώνεις

Είναι που μες στο φέγγος σου αγρυπνώσα να πιστεύω πως

υπάρχω ακόμα

Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό
Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα



Η Στιγμή ...Απόσταγμα Ζωής!...Ανατολή. "... ό,τι δεν μας συναντά, αυτό στο τέλος μάς διασχίζει." (Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου - Δεύτερες σκέψεις)... (Κεφαλονιάς)


 

"Φτάσε όπου δεν μπορείς, παιδί μου! Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά κι έχασες... Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες!" (Νίκος Καζαντζάκης)... (Πλατύς Γιαλός, Κεφαλονιά)


 


 

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020

Σαν προσευχή ... Εκκλησάκι του δρόμου... (Κεφαλονιά)


 

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του "είναι" μιας πεταλούδας το ... φθινόπωρο.


 

Μικρή νυχτοπεταλούδα στην παλάμη μου... (16-3-2020)


 

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2020

Αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες από το παλιό μοναστήρι στα Σίσσια της Κεφαλονιάς.




 

Το παλιό μοναστήρι των Σισσίων που ιδρύθηκε από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης και καταστράφηκε από τον σεισμό του 1953. (Κεφαλονιά)


 

Είδος μανιταριού ή μαντραούρες, όπως λέγονται τα μανιτάρια στην τοπική διάλεκτο. (Σίσσια, Κεφαλονιά, 1-11-2020)