"Hope that the voyage is a long one, that the summer mornings are many, and that you will enter ports for the first time, with such pleasure and such joy!" (C. Cavafis)
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020
Κι ο βράχος πάντα εκεί. Στην ίδια θέση να διαβάζει -σχεδόν- τη σκέψη και την ψυχή σου ...Να μαντεύει τους φόβους και να τους παίρννει πάνω του. Έτσι είν' οι βράχοι στην Ελλάδα... Σημεία ανάσας κι αναφοράς ... Κι ο βράχος τούτος, πρόκληση για ταξίδεμα, με όχημα τα μάτια, πέρα, μακριά στη Δύση...(Εύγερος, Κεφαλονιά)
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2020
-Τι χρώμα έχει ο έρωτας; -Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος. -Έτσι, ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τ' αστέρι... Κοίταξε μακριά στο κενό... και δάκρυσε... (Αλκυόνη Παπαδάκη, "Το χρώμα του φεγγαριού") ..(30-12-2020 ....Η τελευταία πανσέληνος μιας αξέχαστης χρονιάς!)
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2020
Το μόνο αληθινό νόμισμα είναι ο Χρόνος ... Και οι Αναμνήσεις η ακριβότερη περιουσία μας!!! Στον απολογισμό μιας ακόμη μέρας ... ( Κεφαλονιά)
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2020
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020
Η σύζευξη των δύο γιγάντων! Η σύνοδος Δία - Κρόνου, όπως φαινόταν λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα στις 22-12-2020, δυτικά της Κεφαλονιάς. Μεγαλύτερος ο Δίας και κοντινότερα στη Γη. Πίσω του διακρίνεται ο Κρόνος, λίγο μακρύτερα από εμάς και μικρότερος σε μέγεθος από τον Δία. Η σύνοδος αυτή γίνεται κάθε 20 χρόνια. Όμως, τόσο κοντά στη Γη είχε να συμβεί από το 1623.
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2020
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2020
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020
"Όταν φεύγεις είναι σίγουρο πως ρισκάρεις.Τίποτα δε θα μείνει έτσι όπως τ' άφησες. Ό,τι μένει πίσω σου μπορεί να μην το γνωρίσεις, αν θελήσεις να το ξαναδείς. Δεν μπορείς να αιχμαλωτίσεις παρά μόνο τις αναμνήσεις σου." (Αλκυόνη Παπαδάκη) Για τα ρίσκα της ζωής μας, που άλλοτε αξίζουν τον κόπο κι άλλοτε όχι. (Πρώτη ανάρτηση 26-11-2019)
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020
" Επειδή ο χρόνος είναι μια πατρίδα στην οποία επιστρέφω ..."
...
επειδή το φθινόπωρο γίνεται άλλη εποχή
όποτε θέλω
επειδή τα φύλλα δεν πέφτουν πια από τα δέντρα
τα βήματά μου ανήκουν περισσότερο στον δρόμο
παρά σε μένα
και στο σκοτάδι που εξημερώνει όπως μπορεί
το τρωτό ζώο
μέσα μου
(Λίνα Φυτιλή "ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ")
https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/13181-fthinoporina-poihmata
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020
"Ζήσε την ομορφιά, όπως σου προσφέρεται σήμερα. Η ομορφιά ξεπλένει. Σώζει τις περισσότερες φορές." (Αλκυόνη Παπαδάκη) ... Παραλία Φτέρη, Κεφαλονιά. Η πεταλούδα και η ... θάλασσα! Νοέμβρης του 2020 ... (Φωτό Ευαγγελία Στρακάτου)
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2020
Ένα ανεπαίσθητο, σχεδόν αθόρυβο, πέταγμα στα κλαδιά της δαμασκηνιάς μου ... "Κούρνιασε το φθινόπωρο στην άδεια της ψυχής μου κώχη κι επύργωσε στα στήθια μου."...(Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος) (22-11-2020, Κεφαλονιά)
Φθινοπωρινό
Κούρνιασε το φθινόπωρο στην άδεια της ψυχής μου κώχη
κι επύργωσε στα στήθια μου.
Σύννεφο έγινε η ματιά, το δάκρυ πρωτοβρόχι
κι ο στεναγμός συνήθεια μου.
Είναι που είσαι μακρυά. ΄Εξω φυσά κι ως λείπεις
τ' αγέρι τη γυμνή ψυχή κεντρώνει.
Τώρα τα βράδυα καρτερώ τη συντροφιά της λύπης
καθώς μονάχα η μνήμη σ' ανταμώνει....
Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020
Αν η Ζωή είναι Ποίηση και "η ποίηση είναι αποτύπωμα", στο φευγιό της μέρας ο Ήλιος έγραψε τον πιο δυνατό στίχο της στο ουράνιο στερέωμα ...(Πρώτη δημοσίευση 29-12-2018)
"Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι... Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό. Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα." Ορέστης Αλεξάκης
Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι
Είναι που πίσω απ’ τη σιωπή σου ταξιδεύουν
τα καραβάνια
των λησμονημένων
Είναι που μες στα μάτια σου σαλεύουν
σκιές νεκρών
μορφές αγαπημένων
Είναι που μοιάζεις με ταξίδι στο αχανές
Είναι που δρόμους άλλους φανερώνεις
Είναι που κλείνεις τις
καταπακτές
και στο καινούριο θαύμα ξημερώνεις
Είναι που μες στο φέγγος σου αγρυπνώσα να πιστεύω πως
υπάρχω ακόμα
Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό
Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα