Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

Πληγές στους πυρωμένους τοίχους... Ο χρόνος άχρονος... Περνά κι όμως είναι πάντα εδώ!...


..."Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος με υπομονή και περηφάνεια."...


Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας –
φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα.
Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα....
 Οι μέρες μας
παίρνουν το δρόμο τους για λίγο ψωμί και μεγάλες λιακάδες.
Γιάννης Ρίτσος «Ο τόπος μας»

Σʼ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ...


-«Ε, σεις στεριές και θάλασσες
τʼ αμπέλια κι οι χρυσές ελιές
ακούτε τα χαμπέρια μου
μέσα στα μεσημέρια μου
Σʼ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ»
(Ο. Ελύτης, «O ήλιος ο ηλιάτορας»)

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Λαλίτσα...


Μες στην καρδιά του καλοκαιριού, όσο η ζέστη πνίγει τα μεσημέρια μας, τα τζιτζίκια βρίσκονται παντού...


Στον Μακρύ Γιαλό ηλιο-βασίλεψε...


Μετά τη διαρκή μάχη τους με τον ήλιο οι ομπρέλες μαζεύτηκαν κρατώντας σφιχτά την αλμύρα και τους ψιθύρους ...


Μια τελευταία αναμέτρηση με τα κύματα πριν την αναχώρηση απ' την παραλία ... και ...


... μια κλεφτή ματιά... έτσι ... για να βάλουμε λίγα φύκια ακόμα στα όνειρά μας ... Καληνύχτα ...


Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Στα κατάβαθα του "εσωτερικού κόσμου" μιας "κακιάς πεθεράς"...


Σομόν μονό γεράνι ...


Τριαντάφυλλο, άνθος υψηλής αισθητικής. Έχει ενσωματωθεί σε πολλές εκφάνσεις της ανθρώπινης κουλτούρας ...


Παλιά κλειδαριά ...



Βιαστικά η πεταλούδα πετά από το ένα άνθος της λαντάνας στο άλλο ...


Ρομαντικός χρωματικός συνδυασμός ...


Αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του κήπου: Ο ηλίανθος...


Σαν βεντάλια ...


Στο φαναράκι του τοίχου άραξε το κουνούπι του αγρού ...


Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Οπτική αντίθεση και σύνθεση ταυτόχρονα ...


Κάθε λιμάνι ανάσα στο ταξίδι του ...


 “Να εύχεσαι να' ναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά θα μπαίνουν σε λιμένες πρωτοειδωμένους” Κ. Καβάφης

Στο φως της μέρας οι νυχτοπεταλούδες αναδεικνύουν τα όμορφα χρώματά τους ...


Το άρωμά τους θυμίζει του μελιού ... Η όψη τους σαν ήλιος ... Πίνουνε φως κι απλόχερα το ξαναδίνουν πίσω ...


Μικρόκοσμος...


Στα αναμμένα κεριά ευχές και προσευχές...


Απομεινάρι του παρελθόντος το παλιό καμπαναριό ...


Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Εντυπωσιακό και έτοιμο να απογειωθεί ενοχλημένο, το μεγάλο έντομο ...


Οι εκδρομείς ...



"Η σιωπηλή αθωότητα της άγνοιας. Πόσες διαδοχικές αναιρέσεις, σφαλερές διαισθήσεις. Κοιτούσες το βουνό, το ποτάμι, το σύννεφο. Τα ωραία κορίτσια χάθηκαν στον κήπο πίσω από πανύψηλα χρυσάνθεμα..." Γιάννης Ρίτσος


Σκαθάρι στην πέτρα ... σε απόλυτη χρωματική αρμονία με αυτήν ...


Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Η ανεμώνη άνθισε καλοκαιριάτικα μέσα απ' τις αναμνήσεις μας...


Τζιτζίκι ...


"... Να μαδάω γιασεμιά κι έχω τη δύναμη... Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω... Μες από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές... Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες πού ασημίζουμε..." Μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης


Δεκαοχτούρα στην ακακία ...


Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Τόσο συνηθισμένο, που σχεδόν δεν το βλέπεις ...!!! Κι όμως, τόσο όμορφο ...


Ηλιοβασίλεμα σαν απ' το παρελθόν...


Γλαροπούλια και καράβια ξεκουράζονται μέχρι τα επόμενα ταξίδια τους ... Κεφαλονιά...


Η παραλία του Μύρτου...


Ο τάβανος έχει αιχμαλωτίσει ένα μικρό έντομο κρατώντας το ακίνητο. Ύστερα ...


... ενοχλημένος από την περιέργειά μας, πέταξε παίρνοντας μαζί του το θύμα του...


Η παραλία στο Φανάρι ... Κεφαλονιά...


Kefalonia