"Δεν ακούγεται τίποτα. Μόνο το καρδιοχτύπι της πέτρας." Γιάννης Ρίτσος

Παντού είναι γραμμένη η ιστορία των ανθρώπων. Κάθε στιγμή είναι εδώ και είναι αποτέλεσμα παρελθοντικών επιλογών.

"...Η παρουσία των λουλουδιών ήταν μια συμπαράσταση, ένα μέρος από τη συμπαράσταση που έλαβα σ' αυτόν τον κόσμο. Πρέπει να τα καταγράφω στον κατάλογο των φίλων μου..." (Νικηφόρος Βρεττάκος)

Το πιο μεγάλο, το πιο συναρπαστικό, το πιο λυτρωτικό ταξίδι είναι μέσα μας!

"Σ' αγαπώ καθώς . . .

. . . κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.

Πάμπλο Νερούντα

Οι λίμπες χορτάριασαν . . . Είναι περίτεχνα σκαλισμένοι στο εσωτερικό τους μικροί βράχοι, ώστε να συγκρατούν νερό και βρίσκονται σχεδόν σε κάθε παλιό σπίτι, που είτε γκρεμίστηκε το '53 είτε εγκαταλείφθηκε από μεταναστεύσαντες Κεφαλονίτες.

Σκεπασμένος με στέγαστρο, πίσω από βλάστηση παλιά και καινούρια, βρίσκεται ο μυκηναϊκός τάφος - ο μεγαλύτερος στη Δυτική Ελλάδα - στα Τζανάτα της Κεφαλονιάς. Εδώ, ανηφορίζοντας προς την είσοδό του.

Βαλς για ένα φιλί Ελεωνόρα Ζουγανέλη (new song 2013) ♪♫•*¨*•.¸¸❤

. . . νηνεμία . . .

Η ιστορία του "γραμμένη" στους τοίχους του . . . Κι η εξώπορτά του, είσοδος στη μηχανή του χρόνου . . .

Σπασμένη καρδιά . . .

Μανιταράκια

" . . . Ἐκεῖ ποὺ οἱ καλαμιὲς σπέρνουν ψιθύρους,

ψιθυριστή,
ὅπου περνάει ρίζα, ριζωμένη
ὅπου κυλάει ρυάκι, ρέουσα
κι ὅπου δαγκώνει ἡ πέτρα, πέτρινη.
Στὴν ψυχή σου δὲν φθάνει κανεὶς
οὔτε διὰ ξηρᾶς οὔτε διὰ θαλάσσης . . . " 

Κική Δημουλά

Φεγγάρι στα βαθιά νερά.

Χούφτα το φύλλο του αθάνατου! Και το νερό της βροχής βρήκε και κάθισε . . . , καθρέφτης τ' ουρανού!

Demis Roussos - Goodbye My Love

Goodbye 

Όταν τα φύλλα της φραγκοσυκιάς αποσυντεθούν αυτό που μένει, πριν το οριστικό τους τέλος, είναι ένα δίχτυ. Ένα δίχτυ από ίνες.

Τα σκαλιά περίτεχνα, φτιαγμένα από ποριά .. . Η παλιά σκάλα "χτυπημένη" απ' τους καιρούς κι απ' τον χρόνο τον αδυσώπητο. Στη φαντασία μας μόνο, ο προορισμός τους στο μακρινό παρελθόν . . .

Τ' όνειρο ενός δέντρου έχει τα χρώματα των χαμένων του φύλλων . . .

Λάσπη και πέτρες ... Σίδερο και ξύλο . .. Ένα παράθυρο κι ένας τοίχος χορταριασμένος. Ό,τι απέμεινε από μια ανθρώπινη "φωλιά".

Γυμνά κλαδιά υψώνονται παρακλητικά . . .

Ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο; Και τα δέντρα υποκλίνονται στη γοητεία του!

Η πέτρα που δεν κινείται . . . μαλλιάζει . . . με βρύα και λειχήνες.

Στον φάρο των Αγίων Θεοδώρων. (Κεφαλονιά)

Μετά τη βροχή .. . ήλιος, ουράνιο τόξο και ποδηλατάδα.

Με γέφυρα ένα ουράνιο τόξο . . .

Άνθη μεσπιλιάς.

Συννεφοταξιδέματα στο ηλιοβασίλεμα!

Γαλάζιος "θησαυρός", μικρότερος από ένα τετραγωνικό εκατοστό, στη μέση του χωματόδρομου.

Ο γέρικος γάιδαρος, ένας από τους τελευταίους της περιοχής, ξεκουράζεται ωσότου του φορέσουν πάλι το σαμάρι της . . . υπομονής.

Το σαμάρι και η . . . Ντόλυ.

Θυμάρι, αρωματικό θαμνώδες βότανο που αγαπάει τα άγονα εδάφη.

Όμορφος κόσμος . . . λεπτομέρειες της φύσης, που συνήθως περνούν απαρατήρητες . . .

Παιώνιες, αγριολούλουδα της ελληνικής φύσης μαγνητίζουν έντομα και βλέμματα.

Κάκτος, ένα τόσο "σκληρό" φυτό μ' ένα αναπάντεχα ευαίσθητο άνθος!

Χειροκίνητο εργαλείο πρεσαρίσματος φυσιγγίων ...

Καλυβάκι πνιγμένο στα δέντρα και στ' ασπρολούλουδα.

Βουκαμβίλια σε φούξια τόνους.

Στη σκιά της ιπομέας.

Κύκνειες διαδρομές

... Κύματα φεύγουν ... έρχονται ... καταβρέχουν το Καλοκαίρι μας!

"Να δεις τον Κόσμο σε έναν κόκκο άμμου, και τον Ουρανό σ’ ένα αγριολούλουδο, να κρατήσεις το Άπειρο στην παλάμη σου και την Αιωνιότητα σε μια ώρα." Γουίλιαμ Μπλέικ

Οι ενδιαφέρουσες γκρι διακυμάνσεις του χειμώνα.

Ζεν στη φύση . . .

Σύνθεση στην άγρια φύση.

Στο δάσος Λαυράγκα . . .

Η μαγεία της ελληνικής φύσης. Αγριολούλουδα, ανθισμένα αγκάθια, πεύκα και . . . στο βάθος θάλασσα . . .

Πρωινός καφές για εγρήγορση . . .

Το μπρούντζινο κουδούνι έπαψε εδώ και χρόνια να "τραγουδά" στους κάμπους και στα βουνά! Έγινε ένα vintage διακοσμητικό στοιχείο κρεμασμένο, όχι πια στον λαιμό ενός ζώου αλλά στον τοίχο ενός λαογραφικού μουσείου.

Παλιό κουδούνι χτυπημένο και φτιαγμένο στο χέρι.

Παλιά στέρνα, που κάποτε ήταν το επίκεντρο της καθημερινότητας του ιδιοκτήτη της και πότιζε ανθρώπους και ζωντανά.

Άνθη πορτοκαλιάς.