Τριζόνι, ο "τζίτζικας" της καλοκαιρινής νύχτας!

Στο λιμάνι ζουν αρκετές χελώνες καρέτα-καρέτα οι οποίες αναζητούν την τροφή τους κοντά στις βάρκες των ψαράδων.

Η χελώνα καρέτα-καρέτα αναδύεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα για την απαραίτητη αναπνοή.

Η σαύρα, μόνιμος κάτοικος του παλιού τοίχου, νιώθοντας κίνδυνο τρέχει να κρυφτεί .

Νίκος Καββαδίας: Ο ταξιδευτής ποιητής...

Αντινομία

Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές

στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει

Θαλασσοκόρη του βυθού χίλιες οργιές

του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι

Και σ' έριξα σ' ένα βιβάρι σκοτεινό

που στέγνωσε κι εξανεμίστηκε το αλάτι

μα εσύ προσμένεις απ' το δίκαιον ουρανό

το στεργιανό το γητευτή τον απελάτη

Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί

και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη

πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί

θα μείνει ο ναύτης να μετρά τ' άσπρο χαλίκι

Η νοσταλγία του ανέκφραστου

«Έρχονται ώρες, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει ολάκαιρο
η νοσταλγία του ανέκφραστου - σαν τη θολή, αόριστη ανάμνηση
 απ' τη γεύση ενός καρπού,
που 'φαγες κάποτε, πριν χρόνια, σαν ήσουνα παιδί,
μια μέρα μακρινή, λιόλουστη - και θέλεις να τη θυμηθείς
κι όλο ξεφεύγει. Τα μάτια σου
γεμίζουν τότε από 'να θάμπος χαμένων παιδικών καιρών.
Ή ίσως κι από δάκρυα.


Γι' αυτό, σας λέω, πιστεύετε πάντοτε έναν άνθρωπο που
κλαίει.
Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του,
φιμωμένο και γιγάντιο,
Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί».


Τάσος Λειβαδίτης

Αιώρηση

Στον αστερισμό του πράσινου!

Με σημάδι ένα σύννεφο και προορισμό μια κορφή!

Gourd Birdhouse.

"Κάθε στιγμή της ζωής είναι μια πράξη πίστης." Paulo Coelho

Κεφαλλονιά

Ιχθυοτροφεία (Κεφαλλονιά)

Άγρια αγκινάρα

Λουίζα

Νοτισμένο γαλάζιο... σαν το βλέμμα του Θεού...

Ο κήπος γέμισε τριζόνια . ..Ιδανικό μέρος για χαλάρωση . . .

"Ανάμεσα στην ισημερία της άνοιξης και την ισημερία του φθινοπώρου εδώ είναι τα τρεχάμενα νερά εδώ είναι ο κήπος εδώ βουίζουν οι μέλισσες μες στα κλωνάρια..." Γιώργος Σεφέρης "Πρωί"

"Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια..."

Η ζέστη του καλοκαιριού γεμίζει σιγά σιγά την παλέτα της έμπνευσης με φως! Αλλάζει χρώματα και υφές...

Σκαθάρι με όμορφες χρωματικές λεπτομέρειες, απολύτως ισομετρικά κατανεμημένες, λιάζεται στον κισσό!

Θερινή ομφαλοσκόπηση...

Γρύλος

Σκαθάρι (βρωμομαριά) σε άσπρο - μαύρο.

Η Μαγεία των Σπόρων!

Κορόμηλα

Ο Χρόνος έχτισε την παλάμη του - κοχύλι σπασμένο, ξεχασμένο στον βράχο - μπας και σταματήσει για μια στιγμή και πάρει κι ο ίδιος μιαν ανάσα!

"Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα" Οδυσσέας Ελύτης.

Γεράνια: Αναπόσπαστα δεμένα με τα καλοκαίρια μας!

Αντιθέσεις

"Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα." Ελύτης

Με τις θύμησές μας πορευόμαστε! Πότε τις κουβαλάμε φέροντάς τες σαν βάρος και πότε κρυβόμαστε μέσα σ' αυτές για ν' αναλάβουμε δυνάμεις...

" Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι ..."( Ελύτης) Το παιχνίδι τελείωσε και η μικρή σημαία έμεινε να συντροφεύει την ελιά μέχρι την επόμενη μέρα! Τα παιδιά συνθέτουν τη δική τους Ελλάδα κάτω από μια ελιά...

Μικρή φραγκοσυκιά με άγουρους καρπούς.

Στου Ιονίου τα νερά...

Κεφαλονιά

Τυρκουάζ νερά.

Η πεταλούδα γεύεται τη δροσιά των φύλλων.

Στη . . . σκιά του ηλίανθου για λίγο . . . μέχρι το επόμενο πέταγμα!

Σαν μικρός "πολυέλαιος" . . .

Ένας μικρός "γίγαντας", το μυρμήγκι, σπρώχνει τη νεκρή λιβελούλα στη φωλιά του.

Αρμονική συμβίωση χωρίς ... προαπαιτούμενα.

Βουκαμβίλια σε τόνους λιλά.

Η λιβελούλα έχει όμορφα, διάφανα φτερά που, όταν πετά, κινούνται τόσο γρήγορα που δύσκολα τα παρατηρείς .

Λατρεμένη μικρή πεταλούδα που περνά σχεδόν απαρατήρητη!

Πασχαλίτσα αρλεκίνος, ένα απειλητικό αρπακτικό έντομο! (Κεφαλονιά, Ιούλιος 2015)

Εντομοπαγίδα

Ιστοί από αράχνες, λουσμένοι από τις φλόγες του ηλιοβασιλέματος, κρέμονται στα κλαδιά του δέντρου!.

Η γοητεία της εύγλωττης σιωπής.

Το παλιό παράθυρο, φτιαγμένο από σκαλιστά πωριά και ξύλο ελιάς στο ανώφλι του, μοιάζει με vintage πίνακα ζωγραφικής.