"Hope that the voyage is a long one, that the summer mornings are many, and that you will enter ports for the first time, with such pleasure and such joy!" (C. Cavafis)
Κυριακή, 30 Νοεμβρίου 2014
Στο παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι το αποτέλεσμα, πολλές φορές, δεν είναι το αναμενόμενο.
Ο ελαιώνας, σταθερή αξία για τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Τα τριαντάφυλλα του χειμώνα έχουν όλες τις ατέλειες ενός λουλουδιού εκτεθειμένου στους καιρούς. Αυτό κάνει το καθένα μοναδικό!
Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014
Γλυπτική της φύσης.
Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2014
Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου 2014
"Προσεκτικό κι ασάλευτο, βουβό κι αφαιρεμένο . . . ", παραδομένο στη μοίρα του, το περήφανο άτι!
Ανθισμένη αγράμπελη
Τετάρτη, 26 Νοεμβρίου 2014
Αυτήν την εποχή τα φύλλα παίρνουν πάνω τους όλο το φθινόπωρο κι αφήνουν τα άνθη να χαίρονται τ΄ανοιξιάτικα χρώματά τους.
Της θάλασσας οι δρόμοι μπορεί να είναι ανοιχτοί ή να οδηγούν σε όμορφα λιμάνια, σίγουρα και προστατευμένα.
Τρίτη, 25 Νοεμβρίου 2014
Σαν χιονονιφάδα . . . Οι λεπτομέρειες του άνθους τραβούν σαν μαγνήτης έντομα και πεταλούδες.
Δενδρολίβανο σε ροζ φόντο.
Δευτέρα, 24 Νοεμβρίου 2014
. . . "δεν ξέρεις φυγή ποθείς ταξίδια" . . .
Ετικέτες
Kefalonia's moments,
Poetry
Οι σκιές χαμηλώνουν και μακραίνουν, παίρνουν μαζί τους τη μέρα . . . Τη βουτούν στο πέλαγο και ξεπλένουν τις κακές στιγμές.
Η μικρή αράχνη στόχευσε την καρδιά του τριαντάφυλλου! Κίτρινο στο κίτρινο! Η απόλυτη "στολή" παραλλαγής
Προσεισμικό διατηρητέο αρχοντικό στα Φαρακλάτα. Το μέγεθος και η αρχιτεκτονική του φανερώνουν την αίγλη του παρελθόντος του.
Ετικέτες
Kefalonia's moments,
Vintage
Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2014
Βενετσιάνικο παζάρι.
Μια κοιλότητα βράχου γεμάτη νερό της βροχής .. . διαθέσιμη ποτίστρα για τα ζώα της εξοχής.
Το ταχύπλοο πολυτελές σκάφος και στο βάθος οι Βαρδιάνοι σαν πετρωμένο καράβι ακολουθούν τους ρυθμούς της φύσης.
Σάββατο, 22 Νοεμβρίου 2014
Το κλωνάρι της γκρίζας ελιάς τα παιδιά μας τρέφει
Σοφοκλής, Οιδίπους επί Κολωνώ
«Θάλλει δε εις την χώραν ταύτην η γλαυκή παιδοτρόφος ελαία…»
Το κλωνάρι της γκρίζας ελιάς τα παιδιά μας τρέφει
Και αυτή ούτε νιος ούτε γέρος ούτε κανείς στρατηγός
Δε θα γίνει ποτέ ν’ αφανίσει
Με το χέρι του σαν θα την κόψει
Γιατί τα’ άγρυπνο μάτι του Δία
Της ελιάς που ‘ναι τούτος προστάτης
Την προσέχει πολύ κι η θεά Αθηνά.[…]
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)