Στην άκρη του γκρεμού, πάνω απ' τη θάλασσα, οι μαργαρίτες . . .

Ένα μικρό αγριολούλουδο σχεδόν πλάι στο κύμα! Το μέγεθός του δεν ξεπερνά τα 2 τ.εκ. !

Οπουδήποτε ο σπόρος του αγγίξει τη Γη γίνονται μικρές μωβ "εκρήξεις"

Τ' αγριολούλουδο δεν έχει ανάγκη τη φροντίδα μας παρά μόνο τη θεία ενέργεια της Γης και τ' Ουρανού!

Μόλις ξεδιπλώθηκαν τα τσαλακωμένα πέταλα της παιωνίας ένας λιλιπούτειος επισκέπτης σπεύδει να γευθεί τη γύρη και το νέκταρ της.

Αράχνης διασκελισμοί.

Έκκληση για σιωπή . .. Κελαηδισμοί!!!

Αναφορά στο Φως!

Ερωτική πρόκληση;

Bebe and the mouse

Κοχύλι με . . . "στολή παραλλαγής".

Ναρκισσιστική διαφορετικότητα.

Στης άνοιξης τα μονοπάτια όλα τα πλάσματα παίρνουν τις πραγματικές τους διαστάσεις και γίνονται σπουδαία!

Απ' τη Γη στον ουρανό ένα βλέμμα δρόμος.

Η απόλυτη χρωματική ταύτιση της μικρής αράχνης με την κίτρινη μαργαρίτα τη βοήθησε να στήσει την τέλεια παγίδα για το θήραμά της.

Πασχαλίτσα στο . . . δρόμο . . .

"Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει" Πάουλο Κοέλιο.

Όλα - οι τοίχοι, τα παράθυρα, το παλιό πορτόνι - θυμίζουν περασμένα μεγαλεία που πέρασαν και χάθηκαν στη λήθη. Και μόνο η τριανταφυλλιά επιμένει να θυμάται κάθε χρόνο την ίδια εποχή ν' ανθίζει.

Ζευγάρωμα μυγών.

Πασχαλίτσα, ένας πολύτιμος βοηθός για τον καλλιεργητή αφού της αρέσουν οι μελίγκρες και κάποιοι μύκητες των φυτών.

Πασχαλίτσα-αρλεκίνος (Ηarmonia axyridis)...! Η πασχαλίτσα που είναι πολύ επικίνδυνη για τα υπόλοιπα έντομα του κήπου.

"Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας – φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα. Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα. "

Γιάννης Ρίτσος «Ο τόπος μας»

Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας –

φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα.

Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα. Δίπλα στ’ αλέτρι

καπνίζει μια μικρή φωτιά. Του παππουλή τα ρούχα

τα σιάξαμε σκιάχτρο για τις κάργιες. Οι μέρες μας

παίρνουν το δρόμο τους για λίγο ψωμί και μεγάλες λιακάδες.

Κάτω απ’ τις λεύκες φέγγει ένα ψάθινο καπέλο.

Ο πετεινός στο φράχτη. Η αγελάδα στο κίτρινο.

Πώς έγινε και μ’ ένα πέτρινο χέρι συγυρίσαμε

το σπίτι μας και τη ζωή μας; Πάνω στ’ ανώφλια

είναι η καπνιά, χρόνο το χρόνο, απ’ τα κεριά του Πάσχα –

μικροί μικροί μαύροι σταυροί που χάραξαν οι πεθαμένοι

γυρίζοντας απ’ την Ανάσταση. Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος

με υπομονή και περηφάνεια. Κάθε νύχτα απ’ το ξερό πηγάδι

βγαίνουν τ’ αγάλματα προσεχτικά κι ανεβαίνουν στα δέντρα.

Read more: http://latistor.blogspot.com/2011/04/blog-post_25.html#ixzz3YG5TQtUG

Η μαργαρίτα . . . ανάποδα και η . . . παρέα της!

Νυχτοπεταλούδα, που . . . έχασε τον δρόμο για το σκοτεινό της καταφύγιο.

Μια παλάμη εύθραυστο πλασματάκι.

Κολοκυθανθός

Ίνες, απομεινάρια φύλλων φραγκοσυκιάς. Η αποσύνθεση είναι η αέναη φυσική διαδικασία θανάτου και αναγέννησης.

Όταν αρχίζει η βροχή απ' τα πέταλα κάτω απ' τα δέντρα, οι καρποί αρχίζουν να ψάχνουν τον ήλιο.

"Όλες οι προσπάθειες στη διαπαιδαγώγηση θα είναι μάταιες, μέχρι να μάθετε τα παιδιά ν’ αγαπούν τα πουλιά, τα λιβάδια και τα λουλούδια." Ανωνύμου

Το πρόβατο μετά την Πασχαλιά ... αμέριμνο ...

Οι σαύρες ζευγαρώνουν στα ξερόχορτα και στα τριφύλλια . . . Η άνοιξη είναι εδώ!

(Spiros,  thanks for this photo!!!)

Ο άνθρωπος κι ο βράχος ακολουθούν πορείες παράλληλες στον χρόνο κι ενίοτε αλληλεπιδρούν με αξιόλογο αισθητικό και χρηστικό αποτέλεσμα.

Κάθε φορά που σταματά η βροχή ο σαλίγκαρος αρχίζει την εξερεύνηση.

Η μελισσούλα έπιασε δουλειά στης παιωνίας την ... "καρδιά"...

Φευγαλέα ανοιξιάτικη ανάσα στα χαλίκια.

Στην καρδιά του οι σπόροι, με τη μορφή μικρών ανθέων, μεστώνουν και γεμίζουν όνειρα μελλοντικής ζωής.

Τα ξερά και τα χλωρά σ' ένα διαρκές αγκάλιασμα.

Γαϊδουράγκαθο. Τα αγκαθωτά του φύλλα . . . η άμυνά του!

Το σκυλάκι είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αγριολούλουδα των παιδιών.

"Υπάρχουν πάντοτε λουλούδια γι’ αυτούς που θέλουν να τα βλέπουν." Henri Matisse

Σαν κουρέλι γύρισε απ' τις μάχες του με τον χειμώνα το πλατύφυλλο. Θυσίασε την εμφάνισή του για να κρατήσει άθικτη τη ρίζα του και να ξανακερδίσει τη ζωή του!

Τη νύχτα οι μαργαρίτες κατεβάζουν τα πέταλά τους. Μόλις το πρώτο φως του ήλιου φανεί τον χαιρετούν ανοίγοντάς τα.

Στο φως της ημέρας η νυχτοπεταλούδα ζαλισμένη...

Κρεμασμένες στο τσαμπί των ανθέων οι μέλισσες. Ακριβέστατες οι κινήσεις τους, απόλυτα συγκεντρωμένες σ' αυτό που κάνουν.

Αγράμπελη

Το άνθος του κρεμμυδιού είναι πανέμορφο. Μυρίζει όπως ακριβώς ο εδώδιμος βολβός του.

Άνθος πασιφλόρας ή ρολογιάς.

Λεπτομέρεια παλιού μπαούλου.

Χρυσόμυγα ή βαβίλα

Είναι η εποχή που οι σαύρες ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη και ψάχνουν το πιο ηλιόλουστο κομμάτι του τοίχου.

Στο περιβάλλον ενός ονείρου . . .