Ήρθε ο χειμώνας. Στην ελληνική επαρχία μετρούν την παραγωγή στους ελαιώνες. Έχει αρχίσει το μάζεμα του καρπού, όπως γίνεται αιώνες τώρα. Ο καρπός θα γίνει λάδι σε σύγχρονα πλέον ελαιοτριβεία. ( Μουσείο Ελιάς στην Πύλαρο της Κεφαλονιάς )

ο εργάτης

τα λιθάρια

Αγαπώ τους ανθρώπους που φοράνε την ψυχή τους στο πρόσωπό τους. (Jim Morisson) ...Λίλιουμ - Lilium

"Ένα κλειδί γυρίζει κι απ' τις δυο μεριές. Ή που κλείνεσαι ο ίδιος ή που σ' όλους ανοίγεσαι." (Οδυσσέας Ελύτης)

"Απ’ το αφήλιο του νου μέχρι την άκρη τ’ ουρανού..." Κι ανάμεσα, η ομίχλη νότισε το δρόμο για τον Αίνο... (Κεφαλονιά)

" Να μη λυπάσαι που πέφτουν τα φύλλα φθινόπωρο. Η δική σου τρυφερότητα θα τα φέρει και πάλι στα δέντρα. Δάκρυα μη χαλνάς· όλοι ανήκουμε στην ανάσταση." Νίκος Καρούζος "Παραίνεση"

"Άχ αυτή η σιωπή ... εκκωφαντική και γνήσια σαν εκείνη την ελάχιστή σου αναπνοή που πια δεν έχω..." Οδ. Ελύτης ( Στα βάθη του Ιονίου, πέρ' απ' του Μύρτου τα νερά...)

"…Κι εγώ λάτρεψα πόδια κι έφαγα κλωτσιές. Χάιδεψα χέρια, κι έφαγα ξύλο. Μα τη σοφία της γάτας δε μπόρεσα ακόμη να την καταλάβω." (Ντίνος Χριστιανόπουλος)... Η Μπεμπέ και η δική της σοφία ...

"Μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα..." (Οδυσσέας Ελύτης) ... Οι κρόκοι, οι βράχοι κι η θάλασσα .... Φθινόπωρο στην Κεφαλονιά

Σούρουπο φθινοπωρινό. Χωρίς κανένα ήχο στο σβήσιμο της μέρας... (Κεφαλονιά)

"Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ, όλη τη νύχτα ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος, αξημέρωτος ήχος, αξημέρωτη ανάγκη εσύ . . . τόση βροχή για μια απουσία, τόση αγρύπνια για μια λέξη . . ." Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)

Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

"Δε μου ορίστηκε ποτέ αληθινό το βάθος ... Μυστήριο Μέγα η Ζωή και Σχετικό το Λάθος"...Μίλτος Πασχαλίδης - Αγνάντεψα (Official Audio Release HQ)

Περπατώντας στο μονοπάτι με τα πεύκα πλάι στη θάλασσα... Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Πάνω απ' τα σύννεφα... Με θέα το πέλαγος... (Αίνος, Κεφαλονιά)

Στην κορυφή του Αίνου...

Με αφετηρία τα Κυκλώπεια Τείχη και προορισμό τα βουνά Εύγερο και Ομορφιά (Ευμορφία)... Κεφαλονιά

"Σε τούτο το ευαίσθητο γαλήνιο φως το μάτι βαραίνει από τη σκιά, βαθαίνει από την απουσία. Τα πράγματα μετέωρα στον χώρο, πέφτουν στο έδαφος όταν τα βλέπεις, διάφανα – Κι ο τρόπος τους να υπάρχουν τώρα είναι ο τρόπος τους να σβήνουν και να χάνονται." (Δύση, Amir Or) Ηλιοβασίλεμα ειδωμένο απ΄τη Φάλαρη της Κεφαλονιάς...

ΔΥΣΗ

Σε τούτο το ευαίσθητο γαλήνιο φως
το μάτι βαραίνει από τη σκιά, βαθαίνει από την απουσία.
Τα πράγματα μετέωρα στον χώρο, πέφτουν στο έδαφος όταν τα βλέπεις, διάφανα –
Κι ο τρόπος τους να υπάρχουν τώρα
είναι ο τρόπος τους να σβήνουν και να χάνονται.

Το μάτι που δημιουργεί έχει αδυνατίσει,
Κι ο κόσμος που ανάβλυζε έχει γίνει σχεδόν θάλασσα.
Όποιος είναι μπροστά μου, πίσω μου, δίπλα μου
είναι εγώ, αλλά δεν είναι εδώ.
Κι είναι αργά πια. Η μέρα έχει φύγει.
Κι εμείς αφημένοι εδώ, μόνοι.

Στις όχθες του κόσμου καθίσαμε
τις ψυχές μας ικετεύοντας –
Εκεί θρηνούμε αόμματοι,
όταν βυθίζουμε το βλέμμα στη μεγάλη θάλασσα
και ξαφνικά θυμόμαστε
πως έχουμε υπάρξει.

Στους βράχους, πάνω απ' τη θάλασσα, διάσπαρτοι λευκοί κρόκοι (crocus boryi), χοιραύτια (arisarum vulgare) και άλλα ενδημικά φυτά ... (Αργοστόλι, Κεφαλονιά)

Ένα ματσάκι φθινοπωρινά κυκλάμινα είναι ο τρόπος να δεις αλλιώς το δειλινό... Ηλιοβασίλεμα στο Αργοστόλι... (Κεφαλονιά)

"Γίνε ό,τι θέλεις. Ένας ονειροπόλος. Ένας ανένταχτος. Ένας αραχτός. Ένας ερευνητής. Ένας ακτιβιστής. Ένας ανύπαρκτος. Ένας θεατής. Ένας δάσκαλος. Γίνε ό,τι γουστάρεις, ρε παιδάκι μου. Εγώ μαζί σου. Μόνο αυτό που προσπαθούν με τόσο πείσμα να σε κάμουν μην γίνεις. Ένας χρήσιμος ηλίθιος." Αλκυόνη Παπαδάκη.

Νεροκολοκύθες ...

Τι παλιόκαιρος σήμερα… Βρέχει από το πρωί… Δεν ξέρω γιατί αλλά η νοσταλγία έχει το άρωμα της βροχής… ( Paulo Coelho)

Αλατιές... Όλα ουρανός! Όλα θάλασσα! Μαγική Κεφαλονιά!!!

Τα καλοκαίρια τα κουβαλάμε πάντα στην ψυχή μας. Μ' όλους τους καιρούς... Στην Αγία Ιερουσαλήμ. Το μέσα και το έξω είναι προσωπική επιλογή... (Κεφαλονιά)

Το μικρό εκκλησάκι δρόμου πάνω από τον Άγιο Παντελεήμονα πριν την Άσσο... Κεφαλονιά

Χάρης Κατσιμίχας - Χρήστος Θηβαίος | Γοητευμένοι απ'το βυθό (Σε ποίηση Αργύρη Χιόνη) (Official Au...

Ο ήλιος γέρνει κι ο βράχος, που αναδύεται απ' τη θάλασσα σαν δράκος από παραμύθι, καταπίνει τα κύματα για να σβήσει τη δίψα του ... (Περιοχή Λιάκας, Σπαρτιά Κεφαλονιάς)

Παραλία Αγία Ιερουσαλήμ, Κεφαλονιά...

Όρνιο... Μεγάλο και εντυπωσιακό... (Ζωολογικό Πάρκο, Σπάτα Αττικής)

Ένα κτίριο σαν κάστρο! Είναι το Μουσείο Παιχνιδιών (ο Πύργος των παιχνιδιών) του Μουσείου Μπενάκη. Βρίσκεται στη Λεωφόρο Ποσειδώνος στο Παλαιό Φάληρο...

Υπάρχουν σημάδια στο δρόμο σου και σημάδια στην ψυχή σου. Τα πρώτα σε καθοδηγούν πού θα πας. Τα δεύτερα -που τα κουβαλάς πάντα μαζί σου- σου θυμίζουν από πού έρχεσαι. (Χερσόνησος Παλική, Κεφαλονιά)

Το σαμιαμίδι και η λεία του...

Μια από τις αράχνες που, συνήθως, προτιμούν τα σπίτια μας! Οι λεπτομέρειές της, όπως τις ανέδειξε ο φακός, είναι ενδιαφέρουσες... (Κεφαλονιά 15-11-2019)

Κεφαλονιά...

Το τριαντάφυλλο ή ρόδο στην ελληνική μυθολογία...

Στην Ελληνική μυθολογία το τριαντάφυλλο  δημιουργήθηκε από την θεά των λουλουδιών και της βλάστησης την Χλωρίδα.  Αυτή μια μέρα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο δάσος και το μεταμόρφωσε  σε λουλούδι.
Κάλεσε τότε την Αφροδίτη τη θεά της αγάπης και το Διόνυσο το θεό του κρασιού.
Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε νέκταρ για να  του δώσει γλυκιά ευωδιά.
Ο Ζέφυρος ο θεός του ανέμου φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας ο  θεός του Ήλιου μπόρεσε να λάμψει και να κάνει το λουλούδι να ανθίσει.
Έτσι το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε και στέφθηκε "Βασιλιάς των  λουλουδιών".

Λίγο πριν φυλλοροήσουν τα τριαντάφυλλα του φθινοπώρου, διηθούν το φως που λιγοστεύει μέρα με τη μέρα...

Νυχτοπεταλούδα... (9-11-2019, Κεφαλονιά)

Ρένα Μόρφη a.k.a. Σούλη Ανατολή - Όταν Σου Χορεύω (Official Music Video)

Από Έρωτα@Ελεωνόρα Ζουγανέλη

"Έτσι μιλώ για σένα και για μένα. Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω να μπαίνω σαν Πανσέληνος. Από παντού..."

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

ΙΙΙ.
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ’ αχανή
σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά -- κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μεσ’ από φεγγαρά περάσματα και κρυφές της θάλασσας
στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ακουστά σ’ έχουν τα κύματα
Πώς χαιδεύεις, πώς φιλάς
Πώς λες ψιθυριστά το "τι" και το "ε"
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά

Πάντα εσύ τ’ αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό
πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ’ αγαπώ καί σ’ αγαπώ
Πάντα εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία που το
εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ’ ουρανού με τ’ άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα.

ΙV.

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ’ ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ ακούς
Τό χαμένο μου το αίμα και το μυτερό, μ’ ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ’ακούς
Είμ’ εγώ, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, μ’ ακούς
Σέ κρατώ καί σέ πάω καί σου φορώ
Το λευκό νυφικό τής Οφηλίας, μ’ ακούς
Πού μ’ αφήνεις, πού πας και ποιος, μ’ ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ’ τους κατακλυσμούς

Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα’ ρθει μέρα, μ’ ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ’ ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ’ ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει

Στα νερά ένα – ένα, μ’ ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ’ ακούς
Κι είναι ο χρόνος μιά μεγάλη εκκλησία, μ’ ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ’ ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ’ ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ’ ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας καί, μ’ ακούς
Της αγάπης
Μιά για πάντα το κόψαμε
Και δέν γίνεται ν’ ανθίσει αλλιώς, μ’ ακούς
Σ’ άλλη γη, σ’ άλλο αστέρι, μ’ ακούς
Δεν υπάρχει τό χώμα , δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ’ ακούς

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ’ άλλους καιρούς

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ ακούς
Μές στή μέση της θάλασσας
Από το μόνο θέλημα της αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά καί ποιος κλαίει – ακούς;

Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ μ’ ακούς.

Η δυνατή βροχή σημάδεψε τα φύλλα του . . .Κι όμως, αυτό ερωτεύθηκε το σύννεφο.

"Ό,τι κοιτάω με τη ματιά με θρέφει." (Οδυσσέας Ελύτης) ... Πινελίτσες γαλάζιες και λιλά στη "θάλασσα" μιας ιπομέας ... Η Τέχνη του Θεού!

Πεταλούδα της νύχτας ...(Κεφαλονιά, 9-11-2019)

Παναγία η Λάμια... Αναστήλωση του παλιού καμπαναριού... (Διλινάτα, Κεφαλονιά)

"Φεγγάρι εδώ, φεγγάρι εκεί, αίνιγμα διαβασμένο από τη θάλασσα. Για το δικό σου το χατίρι ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα, βαθύ γαρούφαλο ακρωτήρι." (Οδυσσέας Ελύτης) Πανσέληνος του Νοέμβρη...

Η πανσέληνος του Νοέμβρη και η ιπομέα...

... Λίγο πριν το λιόγερμα ...5-11-2019