Τζίτζικά μου, τζίτζικά μου.

Πού είσαι τάχα εδώ κοντά μου,

τζίτζικά μου, τζίτζικά μου,

πού είσαι τάχα σκαλωμένος

και λαλείς ευτυχισμένος;                               

Τι χαρούμενος που θα ’σαι!

Μες στην πράσινη μουριά μου

τραγουδείς κι αποκοιμάσαι,

τζίτζικά μου, τζίτζικά μου!

Τραγουδείς το μεσημέρι,

τζίτζικά μου, τζίτζικά μου,

τραγουδείς το καλοκαίρι

που στον κήπο σ’ έχει φέρει.

Τραγουδείς πολύ κοντά μου.

Στον κορμό, στον κλάδο να ’σαι;

Δε σε πιάνω, μη φοβάσαι,

τζίτζικά μου, τζίτζικά μου!

 (Ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου από τα "Ψηλά βουνά" που βρίσκεται μελοποιημένο στον δίσκο "Παραμυθοτράγουδα" του Γιάννη Ζουγανέλη.)