Η πανσέληνος του Σεπτέμβρη σε διάλογο με τη λιμνοθάλασσα του Κουτάβου. Μερικές μόλις ώρες πριν την πλήρη γέμισή της και λίγες μέρες πριν τη φθινοπωρινή ισημερία...

 

Θαλασσινό φεγγάρι

Του φεγγαριού βροχή ασημένια
πάνω στους μεθυσμένους ώμους του νερού
ως πέφτεις, από το σιωπηλό της πλώρης μας δρεπάνι
θερισμένη, πιο βαθιά
κι απ’ τη θνητή ψυχή μας φτάνεις.
Στενάζοντας σε δέχεται ο βυθός κι ανοίγει
Κύμα το κύμα η άμμος σε φιλεί
Όλα τα δάση των φυκιών λυσίκομα κυλούνε
και κυλούνε αγκαλιασμένα.
Κι ο πελαγίσιος Πάνας ο ερμαφρόδιτος ο αχτινωτός
στα βουβά των κοχυλιών κατώφλια σκούζει.

(Πάνος Θασίτης)

https://whenpoetryspeaks.gr/