Με μια ανάσα, μια φυγή ... "Kι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια κι αν αγκαλιάσαμε μ’ όλη τη δύναμή μας άλλους αυχένες κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα εκείνου του ανθρώπου κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε μέσα στη φυγή." (Γ. Σεφέρης, "Φυγή") ...(Φρεσκοκομένοι καρποί λεμονιάς πάνω σε σκαλιστή πέτρα (πωρί). Και τα δυο -το πωρί και τα λεμόνια- απομεινάρια παλιού νοικοκυριού.)