Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

      το  πέταγμα


Αξημέρωτη ημέρα αυτά που λαχτάρησα
της νύχτας το τέλος δεν φτάνει ως εδώ
τις στιγμές που ταξίδεψα, στο μυαλό μου τις κράτησα
μα το ταξίδι που έκανα ήταν τόσο μικρό!

Της ανάγκης τα λόγια, ακόμη στ' αυτιά μου αντηχούνε
είναι ανάγκη η ελπίδα να φτερουγίσει στο φως
τα λουλούδια την άνοιξη για να 'ρθει προσδοκούνε
μα με σύννεφα γκρίζα ο δικός μου ουρανός.

Μπορεί το "πέταγμα" να χαρεί τη βροχή
ίσως, ξεφύγει απ' τα σύννεφα του ήλιου η αχτίδα
μπορεί να έρθει η πολυπόθητη αυγή
ίσως βρει, ανοικτό ουρανό η ελπίδα...
 
(Γιάννης Κανδύλης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.