Η αλυσιδίτσα στο λαιμό σου,

. . .

τ’ αστράκι της αυγής στα φύλλα,

σκοινιά, καράβια και φανάρια,

γλάροι, καθρέφτες και καρποί-

τα κατάρτια μπουμπουκιάσανε.

 Απ’ όλα πίνω το γαλάζιο,

κι ακόμη, γιε μου, να μεθύσω.

Γιάννης Ρίτσος, «Παιχνίδια τ’ ουρανού και του νερού»