Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνος μπρος, χρόνια μετά…

. . .Η ύπαρξή σου σε σκοτάδι όλο πηχτότερο βουτά.
Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Αχ, πού σαι, νιότη, που δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!

Κώστας Βάρναλης