Categories

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

" Επειδή ο χρόνος είναι μια πατρίδα στην οποία επιστρέφω ..."

 

...

επειδή το φθινόπωρο γίνεται άλλη εποχή
όποτε θέλω
επειδή τα φύλλα δεν πέφτουν πια από τα δέντρα
τα βήματά μου ανήκουν περισσότερο στον δρόμο
παρά σε μένα
και στο σκοτάδι που εξημερώνει όπως μπορεί
το τρωτό ζώο
μέσα μου

 (Λίνα Φυτιλή "ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ")

https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/13181-fthinoporina-poihmata


Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2020

Ένα ανεπαίσθητο, σχεδόν αθόρυβο, πέταγμα στα κλαδιά της δαμασκηνιάς μου ... "Κούρνιασε το φθινόπωρο στην άδεια της ψυχής μου κώχη κι επύργωσε στα στήθια μου."...(Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος) (22-11-2020, Κεφαλονιά)


 Φθινοπωρινό


Κούρνιασε το φθινόπωρο στην άδεια της ψυχής μου κώχη
κι επύργωσε στα στήθια μου.
Σύννεφο έγινε η ματιά, το δάκρυ πρωτοβρόχι
  
κι ο στεναγμός συνήθεια μου.

Είναι που είσαι μακρυά. ΄Εξω φυσά κι ως λείπεις
τ' αγέρι τη γυμνή ψυχή κεντρώνει.
Τώρα τα βράδυα καρτερώ τη συντροφιά της λύπης
καθώς μονάχα η μνήμη σ' ανταμώνει....


Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

"Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι... Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό. Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα." Ορέστης Αλεξάκης


 Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι

Είναι που πίσω απ’ τη σιωπή σου ταξιδεύουν
τα καραβάνια
των λησμονημένων

Είναι που μες στα μάτια σου σαλεύουν
σκιές νεκρών
μορφές αγαπημένων

Είναι που μοιάζεις με ταξίδι στο αχανές
Είναι που δρόμους άλλους φανερώνεις

Είναι που κλείνεις τις
καταπακτές
και στο καινούριο θαύμα ξημερώνεις

Είναι που μες στο φέγγος σου αγρυπνώσα να πιστεύω πως

υπάρχω ακόμα

Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό
Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα