"Άρχισε ψύχρα. Το γύρισε ο καιρός σε αναχώρηση. Καιρός να γίνεις τ' άλλο μου φθινόπωρο." Κική Δημουλά

Φτεράκια τα μικρά του πέταλα που πεταρίζουν στον βοριά του φθινοπώρου θυμίζοντας ότι στις ρίζες του κρύβει ακόμα λίγο καλοκαίρι . . .

Λιόγερμα στο Ιόνιο...

Νερο-καθρέφτισμα . . . φθινοπωρινό . . .

Όλη η μαγεία είναι στο Φως και στη Σιωπή! Μύρτος ...

Το αγριολούλουδο μετράει τη ... σκιά του.

Δεν αντανακλούν το φως...! Το δημιουργούν και το εκπέμπουν γεφυρώνοντας το εκτυφλωτικό του καλοκαιριού με το ζεστό του φθινοπώρου !

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή ψιχάλα. Μια τόοοσο 

δα μικρή δροσοσταλίδα. Δεν είχε ηλικία γιατί έτσι κι αλλιώς 

οι δροσοσταλίδες δεν έχουν ηλικία, είναι αιώνιες! Σπίτι μου 

είναι τα σύννεφα, τα ποτάμια, οι λίμνες, η θάλασσα, έλεγε … 

.  .  .  φ  θ  ι  ν  ό  π  ω  ρ  ο  .  .  .

Τι παλιόκαιρος σήμερα… Βρέχει από το πρωί… 

Δεν ξέρω γιατί αλλά η νοσταλγία έχει  

το άρωμα της βροχής…


 Paulo Coelho

Υπάρχουν τέσσερις πολύ δυνατές λέξεις που μπορείς να πεις στο παιδί σου : Εγώ πιστεύω σε εσένα! -Kevin Heath-

Χαλάρωση στα ξερά φύλλα . . .

Τεθλασμένες, καμπύλες και ζεστά χρώματα...

Η Απλότητα της Έκφρασης αναδεικνύει την Ομορφιά και τη Σοφία ενός Ανθρώπου.

Ριπές φωτός

Το αλογάκι της Παναγίας ... ένας "περιπατητής" ρυθμικός, με εύθραυστη ισορροπία, που . . .

. . . ενοχλείται από τον φακό και μας παρατηρεί !!! 

Φθινόπωρο... Η εποχή της κολοκύθας! Εδώ, μια περσινή νεροκολοκύθα, κρεμασμένη σ΄ένα δέντρο, μ' ένα κλαράκι εξωτερικά και λίγο χόρτο μέσα, είναι έτοιμη να γίνει καταφύγιο για πουλιά τις κρύες μέρες του χειμώνα...

Με το βλέμμα στο νοτιά φτάνουμε μέχρι τη Ζάκυνθο.

Καλή ψαριά !!!

Ο τόπος μου, βραχώδης και άγονος! Ένας τόπος του μόχθου και της υπομονής! Τα κλιμακωτά αρμάκια ήταν ο μόνος τρόπος, πριν από κάποιες δεκαετίες, να καλλιεργηθεί, ώστε ο πληθυσμός να είναι διατροφικά αυτάρκης.

Εμπνευσμένη από τα πλήκτρα ενός πιάνου η σκάλα της εισόδου... Κλίμακα μουσική...

Αγριολούλουδο

Χελιδονίσματα...

Ανεμούριο... Φύσηξε βοριάς...

Στο ελάχιστο του ήλιου και στου ονείρου το πολύ, στάζει χρυσοκόκκινο στα βλέφαρά μας...

Με τη βροχή η λιβελούλα βρήκε καταφύγιο ...

Εδώ "κοιμούνται" οι μελλοντικοί ηλίανθοι . . .

Κληματίς

Αρμονική συνύπαρξη στον μικρόκοσμό του...

"Ο τόπος μας είναι κλειστός..." Γιώργος Σεφέρης

Οριοθετεί στεριά και θάλασσα εκθέτοντας τις αιχμές του σε φόντο θαλασσί.

Γλαδιόλες

Λιμπελούλα στη δαντέλα.

Σιωπή . . . και ενίοτε . . . ψίθυροι . . .

Στον Άγιο Ανδρέα ... το καμπαναριό ...

Υπό την σκέπη του Κάστρου του Αγίου Γεωργίου το μικρό μουσείο του Αγίου Ανδρέα...

Η σιωπή του . . . αποχαιρετισμός του καλοκαιριού.

Αγριολούλουδο, πολύ μικρό, στη σκιά ενός δέντρου...

Μαργαρίτες...μαργαρίτες...

Παστέλ αγριολούλουδα (4)

Φαίνονται μικρά κι ασήμαντα!!! Πάνω σε στελέχη χνουδωτά, χωρίς αξιόλογο μέγεθος, τραβούν την προσοχή λόγω του πλήθους τους! Κι όμως, το καθένα ξεχωριστά είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης, άξιο να εμπνεύσει και τον πιο απαιτητικό ζωγράφο!!!

Παστέλ αγριολούλουδα!!! (1)

Παστέλ αγριολούλουδα!!! (2)

Παστέλ αγριολούλουδα!!! (3)

Μια άνοιξη είναι πάντα στην καρδιά μας . . . οποιαδήποτε εποχή!

Μικρές εκπλήξεις, τ' αγριολούλουδα στα βράχια, πάνω απ' τη θάλασσα...

Τ' αστράκια αγαπούν την άνοιξη και το φθινόπωρο...

Φθινοπώριασε . . . κι ακόμα η μικρή ζωγράφος ζωγραφίζει . . .

. . . τον ήλιο, τα λουλούδια και τις πεταλούδες . . . 

Κρυφτούλι...

Ηλιοβασίλεμα . . . "σγουρό". . .